در مقاله زیر تعریفی ساده از مفهوم کلمه کوین و توکن در دنیای ارزهای دیجیتال گفته شده است
در دنیای کریپتوکارنسی، به طور کلی به تمامی ارزهای دیجیتالی که بر بستر بلاک‌چین خودشان راه‌اندازی شده‌اند و دارای ویژگی‌های زیر هستند، کوین گفته می‌شود و در برخی موارد، ممکن است به جای کوین از اصطلاح “ارز دیجیتال” یا “رمزارز” هم استفاده شود:
- پلتفرم اختصاصی: هر کوین بر روی بلاک‌چین مخصوص به خود فعالیت می‌کند و از این نظر با سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم که بر روی بستر بلاک‌چین اتریوم اجرا می‌شوند، متمایز است.
- ارز بومی: هر کوین، ارز بومی بلاک‌چین خود محسوب می‌شود و برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها و انجام سایر فعالیت‌ها در آن شبکه استفاده می‌شود.
- قابلیت استخراج: بسیاری از کوین‌ها، قابلیت استخراج توسط ماینرها را دارند. به این معنی که ماینرها با استفاده از قدرت پردازش کامپیوترهای خود، تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند و در ازای آن، پاداش به صورت کوین دریافت می‌کنند.
برخی از معروف‌ترین کوین‌ها در دنیای کریپتوکارنسی عبارتند از:
- بیت‌کوین (BTC): اولین و مشهورترین ارز دیجیتال که در سال 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو ناشناس معرفی شد.
- اتریوم (ETH): دومین ارز دیجیتال محبوب که به عنوان یک پلتفرم غیرمتمرکز برای اجرای قراردادهای هوشمند شناخته می‌شود.
- لایت‌کوین (LTC): نسخه‌ای سبک‌تر و سریع‌تر از بیت‌کوین که با هدف افزایش کارایی تراکنش‌ها طراحی شده است.
- بیت‌کوین کش (BCH): شاخه‌ای از بیت‌کوین که در سال 2017 ایجاد شد و اندازه بلاک‌های آن بزرگ‌تر است.
- ریپل (XRP): ارز دیجیتالی که برای تسهیل تراکنش‌های بین‌المللی و کاهش هزینه‌ها طراحی شده است.
تفاوت کوین و توکن:
در حالی که به طور کلی به تمامی ارزهای دیجیتالی که بر بستر بلاک‌چین خودشان راه‌اندازی شده‌اند، کوین گفته می‌شود، اما در مقابل، توکن‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که بر روی بلاک‌چین‌های موجود مانند اتریوم راه‌اندازی می‌شوند و از ویژگی‌های زیر برخوردارند:
- بلاک‌چین اختصاصی: توکن‌ها از بلاک‌چین پلتفرمی که روی آن ساخته شده‌اند استفاده می‌کنند و بلاک‌چین مخصوص به خودشان را ندارند.
- ارز بومی: توکن‌ها، ارز بومی بلاک‌چین خودشان محسوب نمی‌شوند و برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در آن شبکه استفاده نمی‌شوند.
- قابلیت استخراج: اکثر توکن‌ها قابلیت استخراج توسط ماینرها را ندارند و به جای آن، از طریق روش‌های دیگری مانند عرضه اولیه سکه (ICO) یا فروش خصوصی توزیع می‌شوند.
برخی از معروف‌ترین توکن‌های این حوزه که در حال حاضر در صرافی‌های مختلف معامله می‌شوند، عبارتند از:
1. توکن‌های کاربردی (Utility Tokens):
- یونی‌سواپ (UNI): توکن حاکمیت صرافی غیرمتمرکز یونی‌سواپ که به دارندگان آن حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به این پلتفرم را می‌دهد.
- چین‌لینک (LINK): توکنی که برای اتصال قراردادهای هوشمند به داده‌های دنیای واقعی استفاده می‌شود.
- میکر (MKR): توکن حاکمیت پلتفرم MakerDAO که برای وثیقه‌گذاری وام‌های مبتنی بر ارز دیجیتال استفاده می‌شود.
- فایل‌کوین (FIL): توکنی که برای ذخیره‌سازی غیرمتمرکز فایل‌ها استفاده می‌شود.
- بَت (BAT): توکنی که برای پاداش دادن به کاربران در مرورگر Brave برای تماشای تبلیغات استفاده می‌شود.
2. توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens):
- ریپل (XRP): توکنی که برای تسهیل تراکنش‌های بین‌المللی و کاهش هزینه‌ها طراحی شده است.
- تِتر (USDT): توکنی که به صورت استیبل‌کوین (ارز با ثبات) عمل می‌کند و ارزش آن به دلار آمریکا ثابت است.
- یوس‌دی کوین (USDC): توکنی که به صورت استیبل‌کوین عمل می‌کند و ارزش آن به دلار آمریکا ثابت است.
- دای (DAI): توکنی که به صورت استیبل‌کوین عمل می‌کند و ارزش آن با استفاده از سبدی از ارزهای دیجیتال و سایر دارایی‌ها تثبیت می‌شود.
3. توکن‌های مدیریتی (Governance Tokens):
- ایکس‌وای‌زد (XYX): توکن حاکمیت صرافی غیرمتمرکز SushiSwap که به دارندگان آن حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به این پلتفرم را می‌دهد.
- کامپوند (COMP): توکن حاکمیت پلتفرم وام‌دهی Compound که به دارندگان آن حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به این پلتفرم را می‌دهد.
- دش (DASH): توکنی که برای پرداخت‌های ناشناس و غیرقابل ردیابی استفاده می‌شود و همچنین به دارندگان آن حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه این شبکه را می‌دهد.
- نئو (NEO): توکنی که برای اجرای قراردادهای هوشمند و توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در بلاک‌چین Neo استفاده می‌شود.
- کازموس (ATOM): توکن حاکمیت شبکه Cosmos که به دارندگان آن حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه این بلاک‌چین را می‌دهد.
